Vorige week kwam dit nieuwsbericht voorbij: “Wat is leven? Kunnen we levende cellen maken van levenloze moleculen?” vroeg een multidisciplinair team van Nederlandse wetenschappers zich af. Om deze vragen te beantwoorden wil het onderzoeksteam, onder leiding van TU Delft, een levende synthetische cel bouwen van levenloze biomoleculen, waarbij ze voor het eerst gebruik maakt van laboratorium-evolutie en kunstmatige intelligentie. Het tienjarige onderzoeksprogramma daartoe, getiteld ‘Evolving life from non-life’ (EVOLF) kreeg van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) 40 miljoen euro toegekend in het kader van de Summit-subsidieregeling. Cees Dekker gaat dit leiden met Gijsje Koenderink.
Het gebruik van biomoleculen kan wijzen op de techniek van reverse-engineering. Ook lijkt Dekkers aanpak op die van John von Neumann (self-replicating systems). Beide benaderingen zijn ontwerpbenaderingen. Het vernieuwende zit enerzijds in het gebruik van kunstmatige intelligentie.
In de Ingenieur staat iets meer over de rol van kunstmatige intelligentie: Dat is een flinke uitdaging. ‘Als ingenieurs werken we modulair, maken we bouwstenen. Maar in de natuur is alles waarschijnlijk veel meer met elkaar verweven’, zegt Dekker. ‘We gaan voorbij de grenzen van wat je met rationeel denken kunt bereiken’, vult Koenderink aan. Daarom gaan de onderzoekers hulp inroepen van kunstmatige intelligentie. Een zelflerend AI-systeem gaat de parameterruimte aftasten – dus aan de talloze verschillende knoppen draaien die het systeem bevat – om zo het complexe netwerk van biochemische reacties te optimaliseren. ‘En dat systeem registreert wat hij doet, dus kunnen we bij geslaagde experimenten reconstrueren welk pad hij heeft gevolgd’, antwoordt Koenderink op de vraag of het gevaar dan niet is dat de uitkomst straks een levende cel is waarvan nog steeds niemand weet hoe deze tot stand is gekomen.
Het anderzijds zit hem in de laboratorium-evolutie. Ik beluisterde de Ongelofelijke podcast waarin Dekker in gesprek ging met Stefan Paas en David Boogerd. In minuut 23 zegt Dekker: we willen weten wat de bouwprincipes zijn van deze levende systemen. Hier haalt hij Richard Feynman aan: what I cannot create, I do not understand. Maar waar het bij reverse-engineering gaat om het opnieuw in elkaar zetten en eventueel modificeren van bestaande systemen, of het bouwen van een minimaal systeem, zoals Von Neumann deed of de minimale cel van 473 genen van Craig Venter, die Dekker aanhaalt, gaat Dekker uit van het bouwen vanaf de kleinste bouwsteentjes. Daar zit het evolutieaspect: het ongereguleerd ontstaan van regulatie. Dekker vertelt: 20 jaar geleden zagen biologen deze aanpak nog niet zitten. Ik denk dan aan de periode 2004/2005 toen Dekker bezig was met het onderwerp Intelligent Design, maar volgens mij noemt hij dit nergens in de podcast; alleen de naam van Michael Denton valt. Als Dekker bij ID gebleven was, had hij nooit deze pot geld gekregen.
Wat Dekker doet is een voorbeeld hoe de geaccepteerde wetenschap en ID convergeren. Zoals René Fransen dat schreef: Daarnaast acht ik het wel degelijk mogelijk dat in de komende jaren een vorm van ontwerpdenken aan invloed wint binnen de wetenschap, hoewel dat vermoedelijk niet zal gebeuren via de theorie van intelligent ontwerp, alleen al omdat die inmiddels te politiek geladen is.
Altenoweb 
[…] << Dekker & Design | >> […]
De betaalmuur van het RD stond een keertje niet aan. Ries Maldegem betoont zich een Dekker-adept: Wij mogen voor God spelen: niet door te doen alsof we god zijn, maar onder Zijn toezicht Hem nadoen. Net als kinderen met legoblokjes eerst een toren bouwen en daarna steeds technischer met motortjes en batterijtjes en computertjes erbij kunstmensjes maken.
Maar de raadgevend ingenieur doet ook mee aan het verspreiden van desinformatie: Creationisme en intelligent design leiden onbedoeld tot het tegendeel: God insluiten in een gebrekkig model als hulpmiddel om dat model toch werkend te krijgen, is ten diepste blasfemisch. Net als Dekker is Maldegem lyrisch over de modale wetten (wat betreft Maldegem de wiskunde), maar buiten zijn blikveld is het dat er naast modale wetten ook type laws zijn: some scientific disciplines distinguish and classify natural entities, while others attempt to formulate overarching laws that apply to all entities.
Erik van Engelen reageerde op van Maldegem. Een vervelende uitglijder is dat Van Engelen creationisme gelijk stelt aan Het geloof dat God in zes dagen hemel en aarde schiep. Ik vind dat daar ruimte tussen zit: in mijn Bijbel staat Genesis 1; nochtans ben ik geen creationist in de zin van jonge-aardecreationisme.
Ook stelt Van Engelen dat methodisch atheïsme (synoniem van methodologisch naturalisme) een vorm van deïsme inhoudt. Maar waar het één de wetenschappelijke methode betreft – de methode binnen de organisatorische eenheid wetenschap – betreft de andere een levensbeschouwing die het leven – wetenschap, politiek, religie, etc. – omvat. Hierdoor loopt Van Engelen het risico om wat betreft Maldegem een stropop te bestrijden.